Wat zijn die Moezel-wijntjes toch heerlijk!
Bij een goede maaltijd hoort een goed wijntje. Toch?
Met dat geweldige kookteam aan boord is het al de gehele vakantie een smullen als in een 5-sterren-restaurant.
En nu we zo aan de Moezel staan dan is een écht Moezel-wijntje niet verkeerd.
Al enkele jaren gaan wij, zo ergens in het najaar, wijn halen bij een Weingut hier in de Moezelstreek.
Dus we zijn al een beetje op de hoogte van diverse heerlijke wijnen.
Hoe smaakt trocken, halb trocken en hoe zoet is lieblich?
Nog even en we worden experts, hik.. .hik....
Vandaag hebben we na een prachtige toertocht in de omgeving een wandeling gemaakt naar de uitkijktoren "Prinzenkopf" in Pünderich. De klim is echt de moeite waard. Wat een uitzicht! In bijna één oogopslag zie je 5 keer de Moezel door het landschap kronkelen.
En op vele oevers de welbekende druivenvelden.
Aan de kant van Bullay zie je een spoorbrug. Boven-over de trein en eronder de auto's. Het was een leuke ervaring om die oversteek te maken. Ik denk als er tegelijkertijd een trein over de brug gaat, dat het een hels kabaal zal geven. Díe ervaring kan ik (gelukkig) niet na-vertellen. Het bleef rustig.
In de tussentijd was er veel zin in een lekker ijsje. In het plaatsje Zell vonden we een mooi terrasje met een uitstekende ijs-kaart.
Erbbere-becher, Knusperig mit nog iets lekkers, Krokant mit alles drum and dran en een St. Moritz mit Toblerone.
Mmmmmm!
En het was me toch lekker.
Tijdens een klein wandelingetje door het centrum viel mij de vele katten op. En, na wat graafwerk in mijn geheugen, wist ik het weer. Vroeger thuis dronk mijn moeder graag witte wijn met om de hals van de wijnfles een zwarte kat.
De "wijn" met de "Zwartse Katze" was al snel in een winkeltje gevonden. Maar tegenwoordig worden de flessen niet meer voorzien van een losse zwarte kat om de hals. Jammer maar helaas.
En toch...... effe klesse-bessen en er hangt er een om de hals hoor.
Toch een beetje jeugdsentiment én een leuk souvenir.
En die wijn......smaakte uitstekend!
Morgen gaan we naar onze eigen "wijnboer" om de voorraad een beetje aan te vullen.
Een "late" groet namens de genieters,
Quebbel Maria.
De foto's spreken voor zich denk ik.
O ja, we zijn ook nog met een veerpont overgestoken van Pünderich naar Bullay.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten