Cooling down!!!!......

Na elke sportieve inspanning volgt er een cooling down.
Dat heb ik geleerd tijdens mijn hard-loop-carrière, haha. Heus waar hoor!

Een Hollands landschap geeft ook mooie plaatjes!

Na die vele bergwandelingen in Oostenrijk zijn we vandaag met een 9 kilometer "Klompen pad" (klik voor info) weer op Hollandse vlakke bodem neergedaald.
En het was heerlijk.
Een goed gevulde rugzak en de pet op is een noodzakelijk kwaad.
Bij deze temperaturen is dat hoofddeksel en voldoende water echt nodig.
Wat een lekker zomerweertje hebben we toch.

Elke start van een klompenpad begint met informatie.

Deze keer hebben we gekozen voor het "Derde Erfpad" in het buitengebied van Soest.
Wandelen door boerenland, bos, stuifduinen en over dijkjes langs de Eem.
Een zeer gevarieerd Hollands landschap.

Met een regelmatige rust voor een hapje en een slok zat dit Klompen-pad er na ongeveer 3 uur op.

Effe checken of we nog op het juiste paadje zijn!

Nog even een paar foto's:

Soms zijn de bordjes moeilijk te vinden.

Een echte KIP-caravan!!

Een kijkje in een boerderij met

ouderwetse potstal en moderne ligboxen.

Met stro op de "hooi"-zolder.

Ja, echt eitjes uit de automaat.

In Frankrijk kennen we de stokbroodautomaat. In Duitsland hebben we al eens een fruit-automaat gezien en in Nederland...... Jazeker een echte eierautomaat.
Leo heeft even assistentie gegeven bij een grote afname bij de automaat.

Alle soorten, maten en aantallen.

En met Leo aan het stuur kwam er nog een mooie auto-rit achter aan.

Rustig over de binnenwegen en genieten van de omgeving.

Dit is toch een geweldig mooie Cooling down!?
Alhoewel.....
De volgende inspanning staat al weer in de agenda!

Groet van Cook Leo en Quebbel Maria.

Ps: de caravan staat weer op stal en ons Kemperke is (bijna) weer reisklaar!?

De thuisreis.

Aan alle mooie dingen komt een einde!
Dus ook aan deze zomer-vakantie-reis.

Gisteravond ná een kleine wandeling heerlijk vis gegeten mét een wijntje.

En over wijn gesproken. De voorraad is weer een beetje aangevuld.
Na de wein-probe hebben we gekozen voor een andere rode Moezelwijn.
In november dan gaan we voor de grote voorraad. Maar nu zijn we weer reuze blij met een paar dozen extra om van te genieten.
De wijnboer vertelde dat het dit jaar een zeer goed druiven-jaar is. Er zijn meer druiven en de huis-druiven-rank laat dat goed zien. Of de oogst goed zal zíjn is en blijft afwachten. Men hoopt op zon en zo af en toe een regenbuitje. En dan zal het vanaf half september een goede oogst gaan worden. En daarna kan men pas zeggen of het een goed wijnjaar zal worden.
Deze tijd van het jaar is het hard werken in en op een Weingut. In de vroege morgen naar de diverse wijngaarden voor snoeien en opbinden. En s' middags in de koele wijnkelder diverse werkzaamheden, zoals flessen etiketteren. Met zulke hoge temperaturen van deze zomer is het daar heerlijk vertoeven kan ik jullie vertellen.

Nog even over dat eten van gisteravond. De forel met gekookte aardappeltjes en botersaus smaakte LeoL en mij uitstekend. Leo en Ria hebben zitten smullen van een voortreffelijke schnitzel.
De koffie met een borreltje "MuhMuh" op de camping was een heerlijke afsluiting.

Al vroeg in de ochtend liep de wekker af. Want het is opruimen, inpakken en alles weer op zijn vaste plek zien te krijgen.
We liggen zeer stabiel zo tussen Rum- en wijn-flessen in. 😉🍷🍷

En zo'n dag beginnen we met een lekker ontbijt. Kaiser-brötchen en een Croissantje, kopje thee en een gekookt eitje... oeps, die zijn we vergeten. Die nemen we dan wel bij de lunch. Lekker een broodje gezond en een stevige beker alpenmelk. Ik kan me er nu al op verheugen.

Al gauw staat de caravan aangekoppeld. Nog even een controle voor de verlichting en een kopje koffie.....
En daar kunnen we vertrekken.
Klokslag 10 uur rijden we het Moezel-dal uit richting de snelweg.
Onze "Bram" zegt dat we ergens aan het eind van de middag thuis kunnen zijn!
Als er weinig files komen en de pauzes goed verlopen zal dat zeker gaan lukken.

Groet van Ria en de Leo's en van
Quebbel Maria.

O, o, o die Moezel-wijntjes....

Wat zijn die Moezel-wijntjes toch heerlijk!
Bij een goede maaltijd hoort een goed wijntje. Toch?
Met dat geweldige kookteam aan boord is het al de gehele vakantie een smullen als in een 5-sterren-restaurant.
En nu we zo aan de Moezel staan dan is een écht Moezel-wijntje niet verkeerd.
Al enkele jaren gaan wij, zo ergens in het najaar, wijn halen bij een Weingut hier in de Moezelstreek.
Dus we zijn al een beetje op de hoogte van diverse heerlijke wijnen.
Hoe smaakt trocken, halb trocken en hoe zoet is lieblich?
Nog even en we worden experts, hik.. .hik....

Vandaag hebben we na een prachtige toertocht in de omgeving een wandeling gemaakt naar de uitkijktoren "Prinzenkopf" in Pünderich. De klim is echt de moeite waard.  Wat een uitzicht! In bijna één oogopslag zie je 5 keer de Moezel door het landschap kronkelen.

En op vele oevers de welbekende druivenvelden.
Aan de kant van Bullay zie je een spoorbrug. Boven-over de trein en eronder de auto's. Het was een leuke ervaring om die oversteek te maken. Ik denk als er tegelijkertijd een trein over de brug gaat, dat het een hels kabaal zal geven. Díe ervaring kan ik (gelukkig) niet na-vertellen. Het bleef rustig.

In de tussentijd was er veel zin in een lekker ijsje. In het plaatsje Zell  vonden we een mooi terrasje met een uitstekende ijs-kaart.
Erbbere-becher, Knusperig mit nog iets lekkers, Krokant mit alles drum and dran en een St. Moritz mit Toblerone.
Mmmmmm!
En het was me toch lekker.

Tijdens een klein wandelingetje door het centrum viel mij de vele katten op. En, na wat graafwerk in mijn geheugen, wist ik het weer. Vroeger thuis dronk mijn moeder graag witte wijn met om de hals van de wijnfles een zwarte kat.
De "wijn" met de "Zwartse Katze" was al snel in een winkeltje gevonden. Maar tegenwoordig worden de flessen niet meer voorzien van een losse zwarte kat om de hals. Jammer maar helaas.

En toch...... effe klesse-bessen en er hangt er een om de hals hoor.
Toch een beetje jeugdsentiment én een leuk souvenir.

En die wijn......smaakte uitstekend!

Morgen gaan we naar onze eigen "wijnboer" om de voorraad een beetje aan te vullen.

Een "late" groet namens de genieters,
Quebbel Maria.

De foto's spreken voor zich denk ik.

O ja, we zijn ook nog met een veerpont overgestoken van Pünderich naar Bullay.