Onze reiscombinatie

Onze reiscombinatie

zondag 31 maart 2019

De winterreis zit er op!

Ja, onze overwintering is voorbij.
Met frisse moed beginnen we aan de Nederlandse lente en daarna een heerlijke zomer. Wie doet er mee?
Kleine Franse dorpjes vragen
om de juiste stuurmanskunst!
Franse wegen,
waar je een liniaal
langs kunt  leggen.
Frankrijk doorkruisen ging als speer. En als je eenmaal je eigen "stal" ruikt, ja dan, dan ben je ook zo thuis.
Het was nog wel genieten hoor van al die mooie druivenvelden rondom Bordeaux.
Wijngaard-rotonde.
Ja, een echte wijngaard.
Die wijn moeten we toch eens gaan proeven!
En voor je het weet rij je langs de druivenvelden in Zeewolde. Oké, ik geef toe, het is op een rotonde. Maar er is hier toch echt een druivenveld mét wijnmakerij.

Na een zeer vlotte reis van honderden kilometers, stonden we in Nederland al snel in de file.
Och, welkom thuis zeiden we tegen elkaar. Het is ook meteen druk overal en dan merk je toch wel hoe klein Nederland is.

Maar thuis met eigen douche en eigen bed is het héérlijk.
Het Kemperke was snel uitgepakt en binnen het uur draaide de eerste was al.

En dan,.....de kleinkinderen een verrassing bezorgen met een bezoek. Want die hebben ons gemist. Andersom!!??

Het ritme van alledag is al snel weer gewoon. Boodschappen doen, huishouden doen, etc, etc. Het is in het Kemperke én met mooi weer toch anders.
Gewoon ons uitzicht vanuit
 de huiskamer. 
Het Hollandse uitzicht met windmolens heeft toch ook wel wat.
Nog even en we kunnen weer op het balkon genieten.
Ik kijk er al naar uit! Vroeg in de ochtend met kopje thee en een goed boek.
Koffiepauze
Zou het weer zo'n zomer worden!?
Of in de avond met een glas wijn en een heerlijk etentje voor twee of meer!?

En de eerste 10.000 wandelstappen zijn ook al gemaakt. Gewoon een rondje rondom de wijk!
Er stond een pittig windje
op deze éérste zomer-tijd-dag!
Och, het leven heeft altijd wel iets moois.
Genieten van fijne momenten kan altijd en overal.

Er staan al weer nieuwe dingen in de planning en het genieten gaat gewoon door!

Lieve groet van Leo en Maria.

maandag 25 maart 2019

Hasta proxima vez Spanje,......Bonjour Frankrijk!!??

Een reisdag vandaag.
Zo sta je nog in Spanje aan de golf van Biskaje! En hup, voor je het weet staat het Kemperke aan de Franse kust voor een lunch-pauze.


Het is vandaag "Tot ziens" Spanje en "Hoi" Frankrijk.
Aan "Bram" hebben we de opdracht gegeven, beetje binnendoor en af en toe een stukje snelle weg. En wat weet hij toch precies hoe we dat bedoelen!!
Door leuke dorpjes slingeren.

En voor dat je het weet komt Bordeaux in zicht. Over de Garonne en de Dordogne, die trouwens chocoladebruin water bevatten. En dan nog een klein uurtje voor de overnachting.

Het landschap laat duidelijk zien dat we in een wijnstreek zijn gekomen.

Vele druivenranken in allerlei soorten en maten. We moeten de tv-serie van Ilja Gort nog maar eens terug gaan kijken, voor meer info!!??


Vóór half vijf draaien we het terrein van de camping op. We hebben gekozen voor;
Camping "Chez Gendron" te St. Palais.
Een landelijke camping gerund door Nederlanders. Een nette, schone en ruime camping.

Alles staat al snel op z'n plaats en we kunnen toosten op een mooie rit. Wij trakteren ons niet op een Frans wijntje maar een lekkere Spaanse cerveza en een Martini Rosso met een grote zak Spaanse chips.

Het zonnetje schijnt nog lekker en we genieten ook van de reisdagen naar huis.

Lieve groet van Cook Leo en Quebbel Maria.

zondag 24 maart 2019

Bilbao.

Op deze winterreis stonden en staan niet veel wensen wat plaatsen bezoeken betreft. Maar Bilbao stond er zeker op.
Leo was daar in het najaar van 2017 naar toe geweest met de touringcar. Zeer enthousiast kreeg ik toen elke dag foto's en verhalen over hoe mooi en bijzonder Bilbao wel niet was.
Jullie snappen, op de eerstvolgende winterreis moest een bezoekje aan Bilbao worden gemaakt.
Er was maar één voorwaarde; het weer moest wel aangenaam zijn. In december vonden we van niet, waar nu in maart is dat weertje gewoon super.

Dus "Bram" kreeg de opdracht om ons naar het centrum van Bilbao te brengen.
Niet precies aan de voet van de Puppy, maar toch vond hij een mooi parkeerplaatsje. Gewoon langs de straat, want met ons Kemperke kunnen we nooit in een parkeergarage . Voor 3 euro konden we daar blijven staan tot maandagmorgen 9 uur!!??
Achteraf weet ik dat we die uren best wel hadden kunnen vullen. Want er is veel meer te zien dan het Guggenheim. Maar, we bewaren graag iets voor een volgende keer!


Met Leo als gids was het Guggenheim zo gevonden. En dan is het genieten.

Bilbao is éen van de vier plaatsen ter wereld met een eigen Guggenheim.
Het gebouw met de glimmende gevel gemaakt van Titanium ziet er fantastisch uit. We hebben niet de tijd (genomen) om het museum daadwerkelijk te bezoeken. Er staan rondom dit gebouw zoveel bijzondere objecten, dat de tijd voorbij vliegt. Én het was bijzonder mooi weer!!??

We hebben ons dus beperkt tot de "Buitenkunst" van Museum Guggenheim te Bilbao.
Om te beginnen;

Maman, de spin.
Maman is een bronzen sculptuur van Louise Bourgeois. Een ode aan haar moeder, die weefster was en ook draden spinde.
Het verbeeldt sterkte, bescherming en slimheid.

Een spin die draad gebruikt om zowel een beschermende cocon voor haar kinderen te spinnen als om haar prooi te vangen. Onder de spin zie je een eizak met 26 marmeren eitjes onder de buik.

De reuzen Spin Mamán is 10 meter hoog. en je loopt zo tussen de poten door.

De mist.

Het is echt een kunstwerk. Op gezette tijden wordt er een mist geproduceerd boven de vijver. Dat geeft een bijzonder effect op de buitenkunst.
Er schijnen ook nog af en toe een aantal brullende gasfakkels uit het water te komen.

De tulpen.

Op het balkon boven de vijver liggen enkele tulpen. Ze zijn twee meter lang. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat het de bekende reclamestijl is van Jeff Koons.

De Puppy.

Bij de ingang van het museum staat nog een kunstwerk van de Amerikaanse
kunstenaar Jeff Koons.
Het is een 12 meter hoge West Highland white terrier. De buitenkant is bekleed met 70.000 levende bloemen!!??

 Het blijft allemaal in model door een stalen frame gevuld met vele kilo's aarde.

Om de bloemen van water te voorzien, heeft het een ingebouwd water-geef-systeem. De trappen zijn soms drijfnat van het water gieten. Niet dat de puppy zijn behoefte doet, hihi.


De zilveren ballen.

In de vijver drijven 73 spiegelende bollen. Een kunstwerk van Anish Kapoor. Hij schijnt bekend te zijn van complexe gigantische beelden.

De weerspiegeling van de omgeving in de bollen geeft een bijzonder effect.

Toen was het koffie tijd, nou meer Hollandse lunchtijd. Dus geen koek bij de koffie maar een lekker broodje met aardappel-omelet. Oftewel boccadilla con tortilla.

De tijd vliegt voorbij. Ja dat heb je met genieten. We wandelen de stad door en worden in een kerkje blij verrast door een "Ave Maria". Live gezongen bij een huwelijk. En je mag dan gewoon even meeluisteren. Bijzonder!!

Wandeling door een parkje.
Bekijken van gebouwen van oud tot modern.
En vooral mensen kijken (van oud tot modern)
Door het mooie weer was het gezellig druk in de stad.

En dan, dan is het tijd voor Pinxtos eten!!??
Leo had natuurlijk al enige ervaring, maar voor mij was het nieuw.
Al snel liepen we in een wijk met om de paar meter een bar en/of terras met vrolijke etende en drinkende mensen.

Aan de bar bestel je het drankje en je wijst aan welke heerlijke pintxos je daarbij wilt eten.
Het lekkers ligt op een stukje stokbrood óf het zijn heerlijk belegde mini broodjes.

Smullen, smullen smullen.

En voordat we het weten is het tijd om de auto weer op te zoeken. Toch nog even naar die gekke voetbrug kijken. Leo gaat alvast naar de auto en Maria wandelt nog even naar de ZubuZuri brug. De stappenteller is er blij mee.

Deze voetgangersbrug van de Spaanse architect Santiago Calatrava heeft een bijzondere vorm.

Het is wel een hoofdpijn dossier geweest. Door de regen die ook hier met enige regelmaat uit de hemel valt zorgde op de brug voor vele valpartijen. De brug werd namelijk spiegelglad en uiteindelijk ligt er nu een antislip mat over de gehele lengte van de Zubizuri brug.

Met een mobiel vol met fotos en een smile van oor tot oor reden we Bilbao weer uit. Richting de camping, dacht Maria.
Máár Leo had nog een verrassing!

De zweefbrug.

De Vizcayabrug, vraag me niet hoe je dat uitspreekt!! Maar in het Spaans is het Puente de Vizcaya. Het is werelds oudste zweefbrug, gebouwd in 1893. Deze brug werd ontworpen door Alberto Palacio, een leerling van de Parijse Eiffel zal ik maar zeggen.

Aan grote kabels zweeft de brug van oever naar oever. Als voetganger kun je met een lift naar boven en wandelend naar de overkant. De brug is nog steeds in gebruik: elke 8 minuten verplaatst een gondel passagiers en een aantal auto's.

Het was een leuke ervaring om mee te zweven naar de overkant.
Het was een fantastische dag en Bilbao zal zeker nog een keer op ons bezoek kunnen rekenen.

Dus voor een volgende keer:........
[ ] San Mamés stadion de lokale voetbalclub Athletic Bilbao traint dagelijks in het San Mamés stadion wat in het westen van de stad ligt.
[ ] Casco Viejo, wat oud dorp betekent is het oudste deel van Bilbao.
[ ] Iglesia-Catedral de Santiago, de gotische kathedraal van Bilbao is gelegen in de oude wijk Casco Viejo
[ ] Het huidige Plaza Nuevo. Geliefd bij de toeristen én de lokale bevolking om de sfeer en de verschillende festivals
[ ] Mercado de la Ribera. Er is niets leukers dan dé markthal van een Spaanse stad te bezoeken om al het lekkers uit de regio te kunnen proeven?
[ ] En vast nog veel meer!!??
Kortom, Bilbao, graag tot een volgende keer. En dank aan het www.gebeuren voor de vele info.

Groet van Leo en Maria.

woensdag 20 maart 2019

Albarracín.

Een wandeling door een prachtig oud dorp.
Vorig jaar toen we ook hier waren, werd ons verteld dat het een bezoek zeer de moeite moet zijn. Toen lukte dat bezoek niet, maar dit jaar hebben we de wandelschoenen aangedaan en hebben genoten van begin tot eind.

Het dorp is een nationaal monument en staat op de Unesco lijst. En het is één van de erkende mooiste dorpen van Spanje; de Los Pueblos mas Bonitos de Espana.
Er wonen ruim 1000 mensen die hoofdzakelijk van de landbouw leven. Maar er is ook veel activiteit voor toerisme. En in het hoogseizoen veel buiten-sporten.

De huizen zijn tegen en op een bergwand gebouwd. Zo af en toe is de oude verdedigingsmuur er tussen door te zien.
Het dorp zelf is niet groot. En ondanks de hielspoor van Leo is een wandeling goed te doen. Wel stevig klimmen en dalen, maar het was de moeite meer dan waard.

Genieten jullie even met ons mee!?




















Lieve groet van Leo en Maria.