De stappenteller blijft alert!

Dat een horloge tegenwoordig meer is dan alleen maar een tijdsaanduiding, dat is niks nieuws!
Die van Leo geeft allerlei hoogtes, temperaturen, kompasgegevens en de juiste tijd aan.
Die van mij is een aardige coach voor allerlei zaken. Om te beginnen noemt hij me Quebbel, toch aardig nietwaar! Geeft me advies bij te weinig beweging, vertelt me s'morgens hoe ik heb geslapen en hoelang. Geeft een licht signaaltje bij een appje of telefoontje. En, als hoofdzaak, het is mijn stappenteller.
Al het andere is bijzaak, maar wel leuk en superhandig!
Gisteren kreeg ik een mededeling; "Easy Peasy Day!" Maar vandaag was het weer tijd voor een fikse wandeling om die 10.000 stappen even bij elkaar te verzamelen.

Dus hoed op, sokken aan, wandelschoenen stevig aangesnoerd en gaan.
Gewoon een rondje door de campo en je komt de mooiste dingen tegen.
Geniet even mee met een paar foto's;

 Lieve groet van Leo en Maria.

 Ps: mijn horloge is een FitBit .

De amandelbloesem.

Als we in het voorjaar in Spanje zijn, staat er altijd een rit door de bergen naar het mini dorpje Campo López in de planning.
Want rondom dat dorp staan de meeste amandelbomen.
En als die in bloei staan is het een extra mooie rit.

Vorig jaar was de bloei wat later en dit jaar, door de vroege warmte, is de amandel-bloei al bijna voorbij.

Toch blijft het een mooie dagtocht, vinden wij.
Want elke keer is het een puzzelrit! Omdat we elke keer weer twijfelen over welke afslag, was het nu links af of rechts af, of toch die volgende rotonde nemen!? En elke keer zien we weer een ander stukje achterland. Met hier en daar de meest prachtige villa's en finca's.

Waarom de bloei in diverse kleuren is weet ik niet, maar het blijft prachtig.

Als je tussen de bomen doorloopt zoemt het van de bijen. Hoe zal een honing daarvan smaken? Toch maar eens op zoek gaan. Honing uit de streek waar je verblijft schijnt een goed "medicijn" te zijn tijdens hooikoorts.

Lieve groet van Leo en Maria.

Dagje rondom Kemperke.

Het is zaterdag en was-en huishoudelijke klussen dag. Och, de dag maakt niet uit, hier is het gewoon elke dag ZON-dag.

Maar zo nu en dan is het toch noodzakelijk om voor huisvrouw te spelen. Beddegoed verschonen, wasje draaien, een beetje poetsen hier en een beetje poetsen daar! 

Fijn als je een camping treft met een goed werkende wasmachine en een echte waslijn. Windje en zonnetje erbij. En voor je het weet ligt alles weer schoon in de kast. 

Leo is weer "aan het werk" bij mensen die een hulpje kunnen gebruiken. En ik .......ik vermaak me met van alles en nog wat. Handwerkje, puzzeltje, 

Als we in Spanje zijn dan komt het vaak voor dat we zo halverwege de middag de warme maaltijd gebruiken. Als 'boerendochter' komt mij dat niet vreemd voor. Ik vind het zelfs lekkerder. 

Nou is dat niet zo vreemd, iets lekker vinden, met een top-kok aan boord natuurlijk, haha. 

Maar toch, het smaakte vandaag weer uitstekend.

Aardappeltjes met broccoli en een hamburgesa. Maar wel mét een Moezel-wijntje! Er was er nog één te vinden in onze "wijnkelder"! En alles gedekt op een mooi Spaans tafelkleedje, aangeschaft op de plaatselijke markt, dat wel!! 

Het was weer een superdag.
Tijdens een kleine wandeling kwamen we weer een bijzonder boompje met vruchten tegen. Lijkt op ficus-blad, heeft pittige doornen en rode, ronde vruchten.
Ra, ra, wat is dit?

O ja, dat ritje naar Campo López houden jullie te goed. 

Groet van Cook Leo en Quebbel Maria.

Het was even stil!!??

Ja, op het blog was het rustig, maar we hebben twee drukke weken achter de rug.
Een "vriendendienst" in de vorm van bouwvakker-activiteiten.
Naast dat Leo fantastisch kan koken is hij vanaf nu ook expert in het leggen van een betonnen vloer.

Compleet met Spaanse bicas en bovadios!
Oftewel balken en betonnen broodjes.

Maria heeft haar vlechtwerk met stofjes.

En Leo doet het echte betonvlechten!?

Tussendoor genoten we natuurlijk wel volop van het mooie weer, de prachtige omgeving en het voortreffelijke eten en drinken.
En op één van die tochtjes langs de Costa Calida zien we vele camperaars staan.

Zo maar op het strand of in de campo. Officieel mag je daar niet overnachten, maar.......Het lijkt te gedogen!

Hele groepen van allerlei soorten en maten campers staan er bij elkaar.

 Leo en ik lijkt dat niet aantrekkelijk. Wij staan liever op een camping met alle gemakken en faciliteiten bij de hand.

 Het is nu voor de tweede keer dat we aan het overwinteren zijn in ons Kemperke.
En ja het bevalt ons prima.
Wonen in een "Tiny house op wielen" is best te doen. Er is wel één voorwaarde. Het moet geen al te slecht weer zijn. En laten ze dat in Spanje nou gewoon op voorraad hebben. We boffen echt wel dit jaar. We staan al enkele weken nu aan de Costa Calida en dat is in onze ogen de warmste plek om in de winter te zijn.
 Niet alle campings zijn gedurende de wintermaanden geopend. Maar met goede gidsen en internet staan wij maar zelden voor een dichte camping-deur.

 We gaan deze week een beetje uitrusten en bijkomen van die bouw-capriolen, haha.
 Morgen misschien een tochtje naar Campo Lopez! Daarover schrijf ik dan de volgende blog.

 Lieve groet van Leo en Maria.