Epidavros

Ja, we zijn er echt geweest, Epidavros.

Een hele klim naar boven.

Vanaf de camping rijden we door de bergen, langs wijngaarden en eeuwenoude olijvengaarden.  Onze navigatie, Tom-Tom of Maria-Maria, brengt ons al snel op de grote parkeerplaats van het openluchttheater.

De bovenste 21 rijen stammen uit de Romeinse periode.
De onderste 34 rijen zijn origineel en dateren van de 4de eeuw v. C.

En men zegt; het best bewaarde theater van Griekenland. Het stamt uit de vierde eeuw voor Chr. en met een capaciteit van 12000  tot 14000 zitplaatsen wordt het in de zomer nog steeds gebruikt voor voorstellingen. Tijdens het Epidavros Festival worden in de maanden juli en augustus klassieke Griekse drama's opgevoerd.

Het  meest verbazingwekkende is de geweldige akoestiek. Men noemt het ook het wonder van Epidavros en tot op de laatste rijen hoor je zelfs het kleinste geluid. 

Wij kregen een “kleine” voorstelling van een Chinese Dame die op de “middenstip” een kleine voorstelling gaf. En tot op de hoogste plaatsen en in de verste hoeken was het te horen. Zo ook het applaus wat daarna klonk.

Naast het prachtige theater is er nog meer te zien, het Heiligdom van Aesculapius. Niet alles is te bezichtigen, er moet nog veel (opnieuw) worden opgegraven. Maar veel onderdelen zijn te bekijken.

Asklepios – ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ – Even wat info:

Asklepios was een held en de god van de geneeskunst en hij wordt meestal afgebeeld met een staf waar omheen een slang kronkelt; de asclepius-staf of esculaap. Dit is al eeuwenlang het symbool voor artsen.

Of Asclepius ook daadwerkelijk in Epidaurus heeft gewerkt blijft iets uit de overlevering. In Epidaurus is zeker een kuuroord geweest en waarschijnlijk een van de eerste georganiseerde ziekenhuizen waarvan men het bestaan weet. De legende wil dat men naar Epidaurus ging als men ziek was. Wanneer men in een droom een slang zag, was men genezen!  Het heiligdom van Asclepius wordt gekenmerkt door een tempel waaronder een labyrint is gebouwd, waarin slangen werden gehouden.

Asclepius kwam in Epidaurus ter wereld. Hij werd door Apollon toevertrouwd aan de wijze centaur Chiron, die hem onderwees in de geneeskunde. Asclepius bleek echter zo getalenteerd dat hij in staat was doden tot leven te wekken, een bekwaamheid die hij meerdere malen zou hebben toegepast.

De esculaap bestaat uit een slang die zich rond een staf draait. De slang staat symbool voor de genezing, omdat dit dier zijn huid kan afwerpen, hetgeen staat voor herboren worden en genezing, maar ook door zijn beet de dood kan brengen.    

De esculaap wordt bijvoorbeeld gebruikt in het logo van de Wereldgezondheidsorganisatie, maar wordt ook in Nederland (steeds minder) door artsen gebruikt als sticker op de voorruit van hun auto.

Het stadium.

Er wordt nog druk gewerkt.

Gelukkig mét ondertiteling.

Wij hebben erg genoten van al deze “oudheden” en ook die kennis van de geneeskunde die er toen al was en/of ontdekt werd over de gezondheid.

Groet van Leo en Maria.

Griekse letters

In het Grieks kunnen we al wel een paar woorden quebbelen, maar lezen laat staan schrijven is toch een hele klus. 

Gelukkig zijn de plaatjes te "lezen".

Het woord “alfabet” komt van de eerste Griekse Letter, alpha, onze a en de tweede, beta, onze b. De laatste letter van het Griekse alfabet is de O-mega (onze oo). In totaal zijn er 24 letters. De volgorde is niet hetzelfde als ons alfabet, en sommige letters zijn heel anders. De namen van de Griekse letters kom je overal tegen.

Nogal wat Griekse letters worden gebruikt in de wiskunde en natuurkunde en veel merken en producten hebben Griekse namen.

Probeer het maar eens te lezen!!??

Ik ben bij met de "ondertiteling".

Hier komen een paar Griekse Letters:

θ naam van de letter is;theta  klinkt als onze;th

ξ naam van de letter is;ksi   klinkt als onze;x

φ naam van de letter is;phi  klinkt als onze;f

ψ naam van de letter is;psi   klinkt als onze;ps

ω naam van de letter is;o-mega  klinkt als onze;oo

Gelukkig staat er meestal een meer leesbare versie onder het griekse woord. En de meesten spreken toch ook wel een beetje Engels.

 

En dat hebben we ook maar gedaan.

Groet van Leo en Maria.

We waren effe uit de lucht!

Ja, het was even rustig op het Incognito-blog.

Niet dat er niks te vertellen was, maar er kwam op vrijdag 12 september een kleine kink in de kabel.

Op die dag vloog er bij Maria een rare zwarte vogel over haar rechterschouder. Nou ja, over haar schouder niet direct! In haar rechteroog kwam een rare zwarte “friebel” en 10 minuten later was er alleen nog maar een zeer slecht zicht en veel zwarte vlekken.

Om een kort verhaal kort te maken. Ik, Maria dus, ben met het vliegtuig naar Nederland teruggevlogen en Leo is in vijf dagen tijd met ons Kemperke naar huis gereden. Samen met S.O.S. Internationaal is dat allemaal goed geregeld.

De aandoening, een oogvochtbloeding, is nu onder controle. Dat wil zeggen, met veel rust zal de bloeding weggaan én daardoor het zicht beter worden. Elke vier dagen een controle bij de oogarts en voorlopig rustig aan blijven doen.

Sinds vrijdag is Leo weer thuis en de camper staat al weer (bijna) klaar voor een volgende rit. 

Maar dat zal nog wel even duren.

Groet van Leo en Maria.

“Ons Kemperke”.

"Ons Kemperke"

Ons kemperke is een Ford,

Zo een die bij ons hoort.

Ons kemperke is een aparte,

Hij rijdt met ons van ganser harte.

Wij toeren ermee en wonen er in,

Ons kemperke heeft het geweldig naar ’t zin.

Heel Europa gaat hij met ons door,

Dat vinden wij geweldig hoor.

Ons kemperke doet precies wat wij willen

Het is gewoonweg om te gillen.

Nu weer hier dan weer daar,

Niets te dol en niets te raar.

Want hij is gewoon

“Ons Kemperke”.

Groet van Leo en Maria.

De weg naar Epidavros wordt langer.

Op weg daar Epidavros zijn we op camping Blue Dolphin in Oud Korinthos aangekomen. De dag zou veel te lang zijn geworden als we waren doorgereden.

Dus zomaar een camping opgereden. De ontvangst was reuze aardig. Alles zag er prima uit, gratis WiFi , restaurant open, klein winkeltje aanwezig, kortom prima camping.

Dachten wij!!

Totdat we, na een lekker etentje van "Cook” Leo en een wijntje natuurlijk, een uurtje op bed lagen.

Gaat er een alarm af!

Begint er een diesel-motor te ronken!

En nog te stinken ook!.

En dit alles niet één keer, maar wel tien keer.

Onder dat rode dak staat het grote gevaarlijke nachtmonster!!!!

Jullie begrijpen, Camping Blue Dolphin gaat bij ons in het zwarte boek.

Ondertussen zijn we wel op een heel leuke camping aangekomen en daar gaan we eens lekker tot rust komen! Daarover later meer.

En Epidavros, staat nog steeds op ons programma.

Groet van “Cook” Leo en “Quebbel” Maria.

Klooster Osios Loúkas.

Op de weg van Delphi naar de volgende bestemming (Epidavros hebben we nog steeds niet bereikt!!!)  hebben we een prachtig klooster bezocht.

Een klooster dat gewijd is aan de Heilige Lukas, een kluizenaar en genezer. Het gebouw heeft zeer verschillende bouwstijlen omdat het in de loop van eeuwen tot stand is gekomen. Het klooster ligt tegen de helling van de Elikónasberg.

Prachtig goud-mozaiëk in bijna alle koepels, maar er zijn ook diverse fresco's.

Naast het klooster was er ook nog een kleine kapel.

En het is voor ons vaste traditie dat er in een klooster, kerk of kapelletje altijd even twee kaarsjes worden aangestoken.

Groet van “Cook” Leo en “Quebbel” Maria.

Camping Chrissa.

Wat is dat toch heerlijk.

Mooi stekkie.

Prachtig uitzicht.

Heerlijk rustig (als de krekels even stil zijn).

“Kreta-“ blauwe lucht (met af en toe een klein wolkje).

Aangename warmte (met zo nu en dan een zuchtje wind).

Doen waar je zin in hebt.

Kortom: We blijven GENIETEN!!

Groet van “Cook” Leo en “Quebbel” Maria.

Van de Ionische Zee naar de Golf van Kórinthos.

Gisteravond op onze favoriete Griekse stek aangekomen, Camping Chrissa te Delphi. En het voor ons bekende plekje was nog vrij ook.

Maar eerst even over de rit van gisteren, van de Ionische Zee naar de Golf van Korinthos is meer dan 300 kilometer. Valt wel mee zou je zeggen, maar het is alleen maar berg op en berg af. En niet te vergeten de tientallen haarspeldbochten. Voor Leo geen enkel probleem, hij doet dat met een glimlach op zijn gezicht. En na elke flinke klim werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht.

De koffie-frappé stop was in Arta, een grote stad in de provincie Epirus met niet veel toerisme maar des te meer Grieken die druk zijn op de vrijdag met ………!!?? 

Een wandeling over een stenen loopbrug uit de 17^de eeuw bracht ons bij een mooi schaduwrijk terras.  

Het verhaal bij deze brug is dat de bruggenbouwer zeer gefrustreerd was, omdat zijn werk elke keer door de rivier verwoest werd. Een vogel heeft hem toen verteld wat hij daar aan moest doen. Hij volgde die raad op en de brug is alsnog afgebouwd.

En dan richting Karpenísi.

Gewoon de borden volgen!  

En dan maak je een prachtige berg-tocht.

De wens om op camping Chrissa te overnachten heeft wel geresulteerd in een flinke rit, de hoogste hoogte (volgens Leo’s horloge) was 1224 meter. En er zijn diverse weggebruikers!!

Dan is het ook niet gek dat we door een ski-oord reden met veel oude en nieuwe in aanbouw zijnde hotels en appartementen. De sneeuwpalen langs de weg gaven toch wel aan dat er hier een flinke laag sneeuw kan liggen in de winter.

Aan het einde van de rit naar beneden ligt in het dal de stad Lamía. Een typische Griekse stad met vele kleine steegjes en straatjes. Maar met ons “kemperke” is dat geen probleem.

Kortom: We blijven GENIETEN!!

Groet van “Cook” Leo en “Quebbel” Maria.

Camping Acrogiali

Deze camping aan de kust geeft ons lekker rust.

Een paar dagen helemaal niks doen.

Boekje lezen, puzzeltje doen, lekker lui in zon of schaduw, op tijd ’n hapje en ’n drankje. Wat wil een mens nog meer zou je zeggen.

Nou ja, het “huishouden” gaat hier gewoon door. Koken, afwassen, vegen, noem maar op.

Ja zelfs even een verfkwast ter hand nemen. Leo vond die roestplekjes op de trekhaak maar niks. In een klein “leeg” hoekje van de camper had hij alle spullen daarvoor gewoon meegenomen. En dankzij het mooie weer een leuk klusje en nog snel droog ook.

En de rest van de dag vullen we verder met lekker niksen.

O nee, nog even alles inruimen, want we gaan richting Delphi. 

Kortom: GENIETEN!!

Groet van “Cook” Leo en “Quebbel” Maria.

Heerlijke zon en warmte.

Heerlijk, die zon, die warmte. Wat doet een mens dat goed.

Nadat we, zeer vlot, in Igoumenitsa zijn uitgescheept, rijden we rechts af richting Preveza. Een prachtige route langs de kust en het zonnetje en de warmte heet ons in Griekenland welkom.

En dan hebben we allebei zo´n trek in koffie, die koude bedoelen we dan. Een frappé dus, heerlijk.

Op een bekend terrasje in Parga gaan we daar van genieten. En ook het leuke dorpje bekijken. Met veel winkeltjes en duizenden souvenirs, die we links laten liggen.

En dan op zoek naar onze eerste Griekse overnachting. We vervolgen de route langs de kust en komen in Riza terecht. Op camping Acrogiali zoeken we een leuk stekkie uit. Een beetje schaduw en een beetje wind lijkt ons wel wat. Dak omhoog, elektra aansluiten, stoeltjes naar buiten en genieten dus.

Al snel zien we een paar donkere wolken van zee komen en de eerste Griekse regendruppel vallen naar beneden. Vinden wij oké, want de auto heeft een zout zee-laagje en die moet er even afgespoeld worden. Dus laat het maar even flink regenen, vinden wij. En dat gaat ook gebeuren. Het campingstraatje staat even blank, maar na een half uurtje zie je er niks meer van.

Leo staat al weer te kokkerellen en Maria pakt nog maar eens een handwerkje.

Kortom: GENIETEN!!

Groet van “Cook” Leo en “Quebbel” Maria.